Enrique Vila-Matas, „Krótka historia literatury przenośnej” (7)

Uczenie się to forma zbieractwa, na przykład cytatów i urywków codziennych lektur, gromadzonych we wszędzie noszonych notesach, z których często czytali podczas zebrań kawiarnianych spiskowców. Myślenie także było dla nich formą zbieractwa, przynajmniej we wcześniejszych okresach. Rzetelnie notowali ekstrawaganckie pomysły; w listach do przyjaciół umieszczali krótkie eseje; spisywali plany przyszłych projektów, notowali sny; układali numerowane spisy wszystkich przenośnych książek, jakie czytali.




Vila-Matas Enrique, Krótka historia literatury przenośnej. Tłum. Joanna Karasek. Warszawa 2007, s. 78.