„IT Crowd”, sezon 1

Pierwszy z czterech jak dotąd sezonów „IT Crowd”, brytyjskiego sitcomu z życia korporacji, przynosi potężną dawkę dowcipu mocno bezpośredniego, miejscami nawet zbyt dosadnego. Na szczęście humor jest zróżnicowany – od uniwersalnej plebejskości rechotu z krościatych twarzy czy fekaliów na głowie, przez bezpieczną zabawę stereotypami towarzyskimi i zawodowymi (zderzenie mentalności dobrodusznych ścisłowców i chytrego marketingu jest niemal równie przewidywalne jak gierki damsko-męskie), po bardziej hermetyczną (ale też bez przesady) satyrę branżową. Miejsce akcji, w sposób dołująco czytelny symboliczne, to biurowiec, gdzie nieboracy umową o pracę schwytani w pułapkę tkwią przykuci do swoich miejsc w systemie. Troje głównych bohaterów zatrudniono na najniższym poziomie, a konkretnie: zesłano do piwnicy (jak się okaże kryjącej niejedną niespodziankę). Maurice i Roy, dwaj niekompatybilni z otoczeniem informatycy, i Jen, zarządzająca nimi manager ds. relacji, która o informatyce wie mniej niż zero, wraz z tłumem podobnych sobie korpoludków trudzą się biurowym bumelanctwem, sumiennie ilustrując własnym przykładem prawa Murphy'ego, Parkinsona i kogo tam jeszcze. A także prawa nikomu jeszcze nieznane. Służbową hierarchię wieńczy Douglas, szef, który zgodnie z zasadą Petera wspiął się ścieżką kariery aż do szczebla swojej niekompetencji, i prawdopodobnie zostanie tam na wieki. Nie łudźmy się jednak, że niżej jest lepiej – przecież wystarczy zatrudnić kogoś wbrew jego kwalifikacjom, i do osiągnięcia poziomu niekompetencji nie będzie potrzebował awansu.

Ocena: 4/6