Dubravka Ugrešić, „Forsowanie wywiadu rzeki” (2)

W Chorwacji wszystko to, co związane było z komunizmem i byłą Jugosławią, zostało zniszczone. Zniszczono na przykład ponad trzy tysiące pomników ofiar faszyzmu. W zeszłym roku zniszczono pomnik Tito dłuta najwybitniejszego chorwackiego rzeźbiarza Augusta Lincica, przed jego mauzoleum. Wiele książek zostało usuniętych z bibliotek, książek napisanych przez komunistów albo Serbów. Wydana została cicha instrukcja, żeby pewne pozycje zniszczyć. I naprawdę mieliśmy palenie książek w Chorwacji, nikt o tym nigdy nie wspominał głośno, bo traktowano to jak domowe brudy, których nie należy wyciągać na światło dzienne. Odbywa się tam próba wycięcia ze zbiorowej świadomości pięćdziesięciu lat historii i połączenia nowej Chorwacji z Chorwacją z czasów drugiej wojny światowej, kiedy kraj był niepodległy dzięki temu, że popierał nazistów. [...] Oczywiście, należy jeszcze dodać, że oprócz tego wojennego sentymentu silny jest również ruch mający na celu zbliżenie Chorwacji do Austrii, a przede wszystkim Wiednia. Dość już tej baklavy, tego cevapcici i tak dalej, wiwat strudel i kiełbasa.




Ugrešić Dubravka, „Forsowanie wywiadu rzeki”. W: Drotkiewicz Agnieszka, Dziewit Anna, Głośniej! Rozmowy z pisarkami. Warszawa 2006, s. 78n.